در این پست می خواهم در مورد ایین عزاداری در روستای سرسبز خوسف بنویسم.
روستای خوسف همانند بسیاری از نقاط ایران سنت ها و آیین عزاداری مختص خود را دارد. هر ساله هنگام ماه محرم بسیاری از مردم از اقصی نقاط ایران به این روستا می آیند تا در عزاداری امام حسین شرکت کنند.
از جمله این سنت ها می توان به مراسم جوش زنی و مراسم سینه زنی اشاره کرد.
مراسم سینه زنی : در این مراسم مردمان این دیار به گروه ها و دسته هایی تقسیم می شوند. و در این گروه ها به سینه زنی می پردازند یا مرثیه ای را از بر می خوانند و گروه مقابل به مرثیه جواب می دهد و یا هر دوگروه و با هم مرثیه سرایی می کنند.
اما بحث اصلی ما بر روی مراسم سنتی جوش زنی است:
این مراسم که مخصوص ماه محرم است بدین صورت انجام می شود که مرد های آبدی به دو گروه تقسیم می شوند و به صورت دایره ای و در کنار هم می ایستند به صورتی که در تصویر زیر نمایش داده شده است.
این گروه توسط یه مداح هدایت می شوند مداح با خواندن مرثیه هایی و مردان با جواب دادن به این مرثیه ها مراسم را اجرا میکنند از جمله اشعاری و ابیاتی که در این مراسم خوانده می شود:
اگر به خیمه، آید عمویم من دیگر از آب، حرفی نگویم (۲)
بابا ز میدان آمد و سقا نیامد (۲)
سقایِ طفلان، جان برادر دستت جدا شد، ار کین ز پیکر (۲)
از جا برادر، بر خیز بنگر (۲) از تشنه کامی، غش کرده اصغر
بابا ز میدان آمد و سقا نیامد (۲)
ای کاش از اول، من مُرده بودم تا نامی از آب نبرده بودم
دیدم عمویم بشکسته دل بود هنگام رفتن از من خجل بود
بابا ز میدان آمد و سقا نیامد (۲)
سقای طفلان، میر سپاهم بودی برادر، پشت و پناهم
از تن جدا شد، آن دستهایت در خیمه طفلان در انتظارت
بابا ز میدان آمد و سقا نیامد (۲)
و ……
و اما ریشه این مراسم: بسیاری بر این باورند که بعد از حادثه کربلا وقتی بدن های شهدا بر زیر افتاب سوزان بود گروهی از بنی هاشم برای تشییع پیکر شهیدان آمدند و در هنگام مواجهه با بدن شهدا این مراسم را دور پیکرشان اجرا می کردند.
این مراسم آن چنان شوری را به همراه دارد که اشک از دیدگان بسیاری بر می خیزد و شوق حسینی شدن را به روح خسته آدمی می دهد.
بدون دیدگاه