پخت نان محلی در خوسف، همانند بسیاری از روستاهای ایران عمدتا توسط زنان روستایی انجام می شود. این نوع نان که در گویش محلی به آن نان دِهی نیز می گویند به صورتی خاص و با استفاده از تنور هیزمی پخت می شود. گندم این نان از گندم زارعت شده در همان سال و یا سال آبی قبل از آن تامین می شود. در گذشته گندم به وسیله آسیاب آبی که هنوز بقایای آن در روستا وجود دارد به آرد تبدیل می شد اما امروزه عمدتا به صورتی صنعتی و توسط دستگاه آرد می شود. فرایند تبدیل آرد به خمیر که در گویش محلی به آن خمیر کردن می گویند نیز تماما توسط دست انجام می شود و خمیر به مدت نیم ساعت ورز داده می شود و سپس برای مدت چند ساعت در مکانی خنک قرار میگیرد تا خمیر به اصطلاح وَر بیاید. خمیر ور آمده شده توسط زنان روستایی به اصطلاح چونه می شود و سپس از طریق فرایندی که روستاییان به آن نازک کردن می گویند خمیر آماده پخت می شود.
تامین چوب و هیزم مورد نیاز برای پخت نیز عمدتا توسط مردان خانواده انجام می شود. به نان نازک شده ادویه جاتی مانند سیاه دانه، پودر پیاز و… اضافه می شود تا عطر و طعم متفاوتی به خود بگیرید. نان محلی خوسف (نان دهی) طعم بسیار مطبوعی دارد و با غذاهایی مانند آبگوشت مصرف می شود.
تصاویری از فرایند پخت نان در روستای خوسف:
بدون دیدگاه