خوسف از جمله روستاهایی است که سیستم آموزشی به صورت جدید (یعنی مدرسه به جای مکتب خانه) را از اوایل دهه ۴۰ شمسی راه اندازی کرد. گرچه راه اندازی و ساخت مدرسه در شکل جدید و مدرن امروزی تا اوایل دهه ۵۰ شمسی به طول انجامید اما آموزش در خوسف با حضور مرحوم ستاری به عنوان اولین معلم در خوسف آغاز شد. دانش آموزان و معلم در منزل مرحوم سیداکبر سید آقا در دو کلاس مجزا به تحصیل می پرداختند. آموزش به صورت مختلط برقرار بود و در سال های آتی تعداد دانش آموزان به طرز محسوسی افزایش پیدا کرد و بنا به روایتی تا ۷۰ نفر نیز می رسید که خود نشان دهنده توجه روستانشینان به یادگیری الفبای آموزشی است.
ساختمان مدرسه در دهه ۵۰ شمسی به همت و همراهی اهالی روستا ساخته شد و بعدها در دهه شصت مورد بازسازی قرار گرفت و کماکان پابرجاست و به اردوپاه تفریحی تبدیل شده است. در مورد مدرسه خوسف چند نکته جالب وجود دارد.
- مدرسه تا دهه هشتاد کماکان فعال بود و به مرور به دلیل کاهش جمعیت روستا و مهاجرت دانش آموزان به شهر و روستاهای اطراف فعالیت مدرسه متوقف شد.
- از نکات جالب توجه مدرسه خوسف در دهه سی و چهل، تعدد اسم اکبر در روستا بود به طوری که معلم برای خطاب کردن دانش آموزان از عدد استفاده می کرد. برای مثال اکبر دو، اکبر هشت.
- بعد از مرحوم ستاری، مرحوم قادری معلم روستا شد که در منزل (حسن علیرضا، حسن محمدی) ساکن بود.
- اولین معلم سپاه دانش خوسف نیز آقای علمی بود که در منزل (علی محمد تقی: علی متقی) ساکن بود.
- از دیگر معلم هایی که بخشی از آموزش دانش آموزان خوسفی را بر عهده داشت مرحوم ساعدی بود که در منزل سیداکبر سید آقا ساکن شد.
مواردی که در این پست مطرح شد عمدتا نقل قول هایی بود که توسط بزرگان روستا بیان شده است. خوشحال می شویم اگر نکته ای از قلم افتاده در بخش کامنت ها مطرح نمایید تا به ادامه پست اضافه شود.
بدون دیدگاه